Meeneem leeskussen

Op de tweede bijeenkomst van Edegem handgemaakt, heb ik een (half) leeskussen gemaakt.
Ik dacht zelfs dat ik nog tijd ging over hebben om aan een ander project te beginnen, maar dat was verkeerd gedacht.
Tetteren en naaien is héél gezellig, maar het naaien gaat iets trager..... ;-)

Uiteindelijk ben ik naar huis gegaan met een half kussen en weer een hoop ideeën. Ik heb wel de tijd gehad om zelf, bijpassende paspel te maken, das toch ook al iets he.
Deze creatieve dame heeft wat gouden tips vrijgegeven. Kijk maar eens snel op haar blog. Dan kun je de gouden tips ook te weten komen. Het is echt een super toffe blog.

Ondertussen is het leeskussen af. De inspiratie vond ik op pinterest.
Een ideaal geschenk voor de grote broer van Lutmila, mijn toekomstig metekindje.

De achterkant

 

Oeps, de fotograaf van dienst heeft zich van zijne beste kant laten zien. ;-)
Maar verboden boekskes, kunnen wel lekker verstopt worden in de boekenflap. 
Misschien wel een leuk idee voor een tiener of een papa? 

Voor Elian ga ik er een zoekboek in steken, en niet om ... te zoeken, maar dieren en vliegtuigen, en auto's en...

Alé Lutmila, ik ben er klaar voor, kom nu maar snel op de wereld. 
Vandaag is het wel héél koud, het is alweer aan het sneeuwen. Misschien toch nog maar even lekker warm in de buik van mama blijven zitten. 
Tot snel Lutmila.

Lutmilla voor Lana

Lana is de allerliefste grote zus, dat weet ik zeker, want ze is al de allerliefste kleine zus van Elian.
Een grote zus verdiend toch wel haar eigen baby, als de nieuwe kleine zus op de wereld komt.

Babypop Lutmilla is al geboren.
En dat allemaal met de hulp van het fantastische boek van tante hilde.

Lutmilla met billendoekskes en voldoende pampers, want ge kent dat met die babykes van tegenwoordig, ge kunt dat niet genoeg in huis hebben. En natuurlijk een pamperzakske.
 

 

Als ze moe is doen we haar kruippakske aan. 

Amai da's al een braveke, die begint spontaan te kruipen.

 Tijd om te gaan slapen. Mutske aan slaapzakske aan en hop lekker knus op het kussentje.

Slaap wel Lutmilla!

De omkeerbare boodschappentas.

Woensdag 9 januari was de eerste bijeenkomst van Edegem handgemaakt.
Via haar blog kwam ik te weten dat Edegem handgemaakt van start ging. 
Mijn eerste gevoel was, Yes een naai clubke vlak bij. 
Maar toen kwam de angst, de onzekerheid, de eerste keer angst, van o, nee ik ken niemand gaat dat wel meevallen.
Ik stuurde dan al maar eens een mailtje naar Tine, die dit allemaal op poten heeft gezet.
En ze heeft me overtuigd om het te proberen. Met kriebels in de buik ging ik er naar toe. 
Met een zak vol stofkes en materiaal en natuurlijk een naaimachine ging ik er naar toe. 
Het leuke was ook, dat de eerste keer een workshop was, met de omkeerbare boodschappentas van Creatinneling.
Ik had het geluk om naast een leuke madam te zitten, maar eigenlijk waren het allemaal wel leuke madammen hoor. 
We hielpen elkaar en voor we het wisten was de tijd om, zucht, het was te leuk en te snel gedaan. Maar dat is alleen maar positief natuurlijk.
Met een halve tas en een tevreden gevoel ging ik naar huis.
Ondertussen is hij eindelijk klaar.

 




































Net op tijd, want woensdag is het weer Edegem handgemaakt. 

stof tulpen: KOKKA chien vert Brussel
stof oker: stoffenverkoop kapellen

Een dekentje en een kussentje voor Lutmilla.

2 januari 2013 zal ik niet snel vergeten. 

Het was een super dag met allemaal leuke dingen, mensen en emoties. 
Wel die dag ging ik samen met een vriendin naar Brussel. Naar de tante die zo lief was om mij voor mijn 40ste verjaardag bonnen cadeau te doen van chien vert in Brussel.
Een echte aanrader die winkel. En de couponnekes zijn mega. 
Die bonnen ging ik die dag inwisselen. Eerst kregen we nog een leuke rondleiding in Brussel, zijn we in de Walvis iets gaan drinken, eten, kletsen. Gewoon gezellig dus. 
En daarna naar chien vert. 

Mijn tante laat ons nooit met een lege maag naar huis gaan en zoals altijd was het bij haar thuis ook weer heel gezellig en lekker. 
Ik vergeet nog te zeggen dat mijn nicht, vanaf café de Walvis, ook met ons mee is gegaan. 

Wel die nicht, verwacht eind deze maand haar derde kindje. En voor het gemak noemen we haar Lutmilla. 
Bij mijn tante, met het gezelschap aangekomen en na een glaasje bubbels krijg ik uit het niets een cadeautje. 
Pfieuw, wel  leuk natuurlijk een onverwacht cadeautje. 
Ik zal verklappen wat er in zat. 
Eerst en vooral een kei ferm punnik dingske of toestelleke. Zo eentje van Djeco.
Maar het mooiste, ontroerendste, liefste, was toch wel een kei schattig tinnen doosje, met daar in een briefje. Een briefje met een grote vraag. 
Of ik meter wou worden van mijn nicht haar derde kindje. Ik krijg er nog kiekenvel van, maar dat vind ik zo een grote eer en dit wil ik zo graag met veel plezier doen. De kleine Lutmilla is van harte welkom en ik ben héél graag haar meter. En yes, yes een meisje dat wil zeggen VEEL meisjes dingen naaien. 
Tis te hopen dat ze het niet te snel beu gaat zijn die zelfgemaakte rokskes, zakskes, handtasjes, pennenzakken, kleedje enz.... 

Voor haar geboorte ben ik al in actie geschoten. Een dekentje met aan 1 kant een katoentje en de andere kant een super zacht fleeceke. Een dekentje alleen voor haar. En daarbij nog een kussentje. 
Ik heb het al op veel blogs zien verschijnen. En dacht direct, voila, dat ga ik voor mijn metekindje maken. 

Wel nog niets verklappen aan de mama he ;-)

 

Stof: julija's

Van Roos voor Hanna!

We hebben het geluk om in onze straat héél wat leuke kinderen te hebben, die goed met elkaar kunnen opschieten. Ze organiseren soms een voetbal wedstrijdje in het parkske of high land games enz...
Het "parkske" is DE place to be voor de kinderen van de straat.
Maar 1 gezin heeft helaas beslist om te verhuizen. Ze willen liever groener wonen en dat kan ik wel begrijpen. Maar helaas is dat niet zo leuk voor de hechte band tussen de vriendinnen Hanna en Roos. En voor de bende van het parkske is dat ook niet tof, want het zijn zomaar 3 kinderen minder. 

Zo een vertrek kunnen we niet zomaar laten voorbij gaan. We gaan een klein afscheidsfeestje geven in het "parkske". Met hapjes en drankjes en een aandenken aan de bende van het parkske. 

Voor Hanna hebben we al iets gemaakt. Alé, vooral Roos haar beste vriendin heeft het meeste gedaan. 
Ze is gisteren naar ons gekomen om een patroontje van een handtasje te kiezen, 2 stofkes en dan aan het werk. Ze wist heel goed wat ze wou en koos echt wel 2 héél mooie stofkes uit. 

Ze heeft het patroontje zelf uitgeknipt.

En de twee zakken aan elkaar genaaid, zelfs de neepkes stikte ze alsof ze nooit iets anders heeft gedaan. Het ging echt super vlot. Een natuurtalent ;-)
De speldjes zwierde ze al naaiend uit het stof, in 1 ruk naaide ze de stukken aan elkaar. 
Terwijl ik altijd voor elk naaldje stop en het er onzeker uit trek. Nee, nee die Roos doet dat super vlot en héél gelijkmatig. Ik denk dat ze snel haar eigen handtasje zal maken.

Helaas moest ze al naar huis voor dat het tasje af was. Ik heb de 2 zakken in elkaar genaaid en de hengsels er tussen gezet. Nog een knoopje aangenaaid en KLAAR!!!

Echt een super mooi resultaat. Roos, dat heb je goed gedaan. Super mooie stofkes gekozen. En héél goed genaaid en dat voor de eerste keer, dat kunnen er niet veel zeggen. Wanneer doen we dat nog eens???

Dat knoopke is toch zo schattig. Ook gekozen door Roos. 
Ik hoop dat Hanna er blij mee gaat zijn, maar ik ben zeker van wel. 
Hanna, veel geluk en plezier in jullie nieuwe huis. We gaan jullie zeker missen. Een super tof gezin die wij nu moeten missen. Hopelijk komen ze nog eens een bezoekje brengen aan het "parkske" 


stof olifantjes: kokka chien vert, Brussel
Stof paddestoeltjes: stoffen eclips Berchem.

Recept 27 Schoudertas met verzonken rits

Er was eens...

Het begon allemaal met het boek "zo geknipt" van Sanne en Riet.
Daar staan heel wat leuke receptjes in, en 1 daarvan is recept 27, schoudertas met verzonken rits. 
Hij werd gemaakt en verdween samen met zoonlief naar het park. 
Maar, wat ging hij er mee doen? 
Wel, in het park loopt een meisje, zo een schattig lief meisje. En dit meisje kreeg de handtas van zoonlief.

Het meisje was super blij. En wou graag met zoonlief spelen. Maar met een handtas in de hand is dat een beetje moeilijk.  Dus zocht ze naar iemand die even over haar handtas wou waken.

Daar in de verte zag ze een oude bekende. 

Omaaaa.... wacht eens even....... (riep ze).

Whoops, dat kleedje is toch wel héél kort. ;-)

Aha, oma daar ben je, kan je deze handtas even bijhouden dan kan ik gaan spelen? 

Natuurlijk meisje, geef maar hier, ga maar lekker ravotten met die jongen.

Ziet die kinderen eens spelen, zo schoon..........
Eigenlijk wil ik ook wel zo een handtas.