Dino

Onze Dino voelt zich al een tijdje niet zo goed. 2 weken zitten we al in spanning of ze nog iets kunnen doen voor onze Dino of niet. 

Vandaag (nu) zijn ze hem aan het opereren, en gaan ze kijken of ze hem nog kunnen helpen. 

Nu is het dus bang afwachten op het telefoontje van de dierenkliniek.

Maar wachten is niet leuk. Het huis is zo stil zonder een huppelend hondje.

Tasjes voor Van Katoen

Voila,
4 tasjes voor Van Katoen.
Misschien dat ik er nog wel een paar maak. Maar deze gaan toch al op de post richting eloleo.
Ze zijn echt wel leuk om te maken. En snel klaar.

Een blom

Een bloem volgens de handleiding van eloleo

Ik heb er een magneet achter genaaid zodat hij gemakkelijk overal aan gehangen kan worden. 

Echt leuk om te maken!

Een collega gaat met pensioen

Donderdag moeten wij op onze dienst afscheid nemen van een toffe collega. Ze gaat op welverdiend pensioen. 

Omdat ik heel graag met haar heb samen gewerkt en haar ook wel heel erg graag mag, wou ik toch iets van mij persoonlijk aan haar geven. 

Ze heeft al zoveel verhalen moeten aanhoren over wat ik allemaal gemaakt heb en heeft daar nog niet veel van gezien. Dus vond ik het tijd worden om iets voor haar te maken.

Een dank je wel voor de leuke samenwerking, een dank je wel voor de raad, een dank je wel voor het luisterend oor, een dank je wel voor de vele gouden tips enz. 

Het gaat zeker geen afscheid zijn, dat moeten we elkaar beloven. We wonen echt niet ver van elkaar en ze woont vlak bij het stuntwinkeltje en een stoffenwinkel dus reden genoeg om tot bij haar te gaan.

Het aandenken is een handtas geworden met een daarbij horend papierenzakdoekenzakje. En ik vrees dat die zakdoekskes de donderdag nog goed van pas gaan komen. 

Collegaatje geniet van de vrije tijd die nu gaat vrijkomen en tot snel ;-)

De knoop die zich ook kan verstoppen achter de plooi

De binnen kant

Opruimen!

De goed heilig man bracht dit

Maar hij vergat iets mee te brengen om dit allemaal in op te bergen. Want het is me een rommeltje bij elkaar. Een platform, figuurtjes en 2 soorten kaarten. Om dit allemaal mooi op te bergen dat is niet simpel. 

Dus ik dacht even na (alé een hele tijd dan toch) en dacht uiteindelijk: ik maak een tas met een apart vak voor het platform en een plaatsje voor de kaarten. Ik ben vertrokken van de messenger bag, heb die wat vergroot en heb in de flap vakjes gemaakt voor de kaartjes.

In de zak heb ik dan een apart vak gemaakt voor het platform. Hier heb ik wat op gezwoegd amai, voor dat ik door had hoe ik dat volume kon geven en van binnen ook afwerken, ik heb echt geprobeerd en geprobeerd, terwijl het eigenlijk simpel is of was. Maar zou het nu toch even niet kunnen na vertellen hoe ik dat nu uiteindelijk heb gedaan. 

Naast en onder het vak kunnen de figuurtjes. 
En klaar is kees. Zoonlief content want nu kan hij alle figuurtjes tegelijk mee naar de vriendjes nemen. 

knikkerzakjes

Sinds ons oma gestorven is. Vandaag juist 2 jaar geleden. Hebben de nichten en neef (voor mij de nichten en broer) aan elkaar beloofd om iedere jaar minstens 1 keer samen te komen. En op 30 december 2011 was het dus nog eens zo ver. 

Eén van de nichten heeft haar nestje gevonden in Australië en was voor de feestdagen naar België afgezakt. Dus het moment om samen te komen.

Iedereen heeft ondertussen kindjes en voor die kindjes wou ik toch iets meenemen. 

Het knikkerzakje van eloleo is ideaal om te maken. Leuk, snel klaar, en nog te doen om het in 6-voud te maken. Alhoewel dat toch tegen viel zo 6 zakjes na mekaar. Bandwerk is toch niet alles. 
Maar, ze zijn op tijd af geraakt en ik had zelfs nog tijd over om koekjes te bakken, en ze in de zakjes te verstoppen. Want een leeg zakjes is toch ook niet alles. 
De kindjes waren blij. En ik heb genoten van het gezelschap en het gezellig samen zijn.